Obowiązkowe oznaczenia w nowym JPK_V7 procedur sprzedaży – MPP, SW, EE

Nowy JPK_V7 to obowiązek zaznaczania przy rejestracji faktur (dokumentów) sprzedaży m.in. nowych procedur sprzedaży. Jest to bardzo ważny etap, przed którym aktualnie stoją wszyscy czynni podatnicy VAT.

Co oznaczają poszczególne procedury sprzedaży, kiedy powinny być stosowane? O tym i o wielu innych wątkach z tym związanych poruszono niniejszą publikację.

Rodzaje procedur sprzedaży w nowym JPK_V7

Czynny podatnik VAT rejestrując faktury sprzedaży w nowym JPK_V7 ma obowiązek przy niektórych fakturach stosować odpowiednie oznaczenia procedur sprzedaży.

Symbole te podatnik oznacza przy okazji księgowania podstawy opodatkowania oraz podatku VAT należnego (sprzedaży).

Może zdarzyć się, iż jedna faktura sprzedaży będzie dotyczyć dwóch lub więcej procedur np. „MPP” oraz „TP”.

Należy zaznaczyć, że jeżeli faktura dotyczy kilku transakcji, a choć jedna z nich zawiera się w którejś procedurze sprzedaży, to rejestrując daną fakturę w VAT należy zaznaczyć odpowiednią procedurę sprzedaży.

Tak więc procedury sprzedaży przypisywane są do dokumentu a nie do transakcji widniejących na dokumencie.

Oznaczenie MPP dla transakcji sprzedaży z zastosowaniem split payment

Oznaczenie „MPP” w nowym pliku JPK_V7 dotyczy rejestracji w ewidencji VAT zarówno po stronie sprzedaży jak i po stronie zakupu.

Omawiany wątek dotyczy wyłącznie „MPP” dedykowanego po stronie sprzedaży.

Oznaczenie to dotyczy transakcji sprzedaży towarów i usług wyłącznie z załącznika nr 15 do ustawy o VAT, gdzie wartość brutto pojedynczej faktury jest większa niż kwota 15.000 zł brutto.

Obowiązek przy wyżej wymienionych warunkach dla zastosowania MPP powstaje, gdy sprzedaż dokonywana jest na rzecz podatnika (również zwolnionego z VAT, wyłączając z tego osoby prywatne nieprowadzące żadnej działalności gospodarczej).

Warto zaznaczyć niezwykle istotną kwestię a mianowicie to, iż zasady stosowania mechanizmu podzielonej płatności pozostają takie same. Zatem sprzedawca po ustaleniu czy wystawiona przez niego faktura winna być uregulowana mechanizmem split payment (naniesienie na fakturę wyrażenia „mechanizm podzielonej płatności”) ma obowiązek jednocześnie do tej faktury zastosować oznaczenie „MPP” w nowym JPK_V7.

Oznaczenie „SW” dla transakcji sprzedaż wysyłkowa

Mówiąc o sprzedaży wysyłkowej należy rozgraniczyć sprzedaż realizowaną tylko w kraju oraz sprzedaż dokonywaną za granicą.

W przypadku sprzedaży wysyłkowej realizowanej w kraju oznaczenie „SW” nie należy stosować.

Oznaczenie to dotyczy li tylko transakcji sprzedaży wysyłkowej dokonanej z terytorium kraju.

Podatnicy winni jednak pamiętać, że obowiązek oznaczenia faktury symbolem „SW” dotyczy sytuacji, w której sprzedaż ta będzie opodatkowana po stronie nabywcy jak ale także po stronie sprzedawcy.

Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju to dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych przez czynnego podatnika VAT lub na jego rzecz z terytorium RP na terytorium innego państwa UE (kraj przeznaczenia) niż Polska, pod warunkiem, że dostawa dokonywana jest na rzecz:

• podatnika podatku od wartości dodanej (podatnika VAT) lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku VAT, którzy nie są zobligowani do rozliczania WNT, lub
• innego niż wyżej wymienionych podmiotów, który nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej (VAT),

Każdy kraj członkowski, do którego wysyłane są towary posiada limit sprzedaży wysyłkowej (np. Niemcy 100 tys. euro). Oznacza to, iż sprzedaż wysyłkowa będzie opodatkowana stawką NP, jeżeli w danym roku podatkowym (i w poprzednim) sprzedawca nie zrealizował sprzedaży wysyłkowej np. do Niemiec w łącznej kwocie większej niż 100 tys. euro.

Sprzedaż wysyłkowa zrealizowana z terytorium kraju (z terytorium RP) będzie uznana za opodatkowaną:

• w Polsce wartość sprzedaży za dany rok (albo w danym roku) dla konkretnego kraju członkowskiego nie przekroczy konkretnego limitu sprzedaży wysyłkowej (ustalonego w tym państwie przeznaczenia) i wtedy opodatkowanie sprzedaży wysyłkowej nastąpi w Polsce,
• w kraju UE przeznaczenia, gdy wartość sprzedaży za dany rok (albo w danym roku) dla konkretnego kraju członkowskiego przekroczy limit sprzedaży wysyłkowej (ustalony w tym państwie przeznaczenia).

Oznaczenie „EE” dla transakcji sprzedaży usług elektronicznych, telekomunikacyjnych, nadawczych

Obowiązek oznaczenia symbolem „EE” odnosi się wyłącznie do świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami (podmioty nieprowadzące żadnej działalności).

Odbiorcy (kupujący) to osoby fizyczne nieprowadzące żadnej działalności gospodarczej zarówno z kraju jak i z zagranicy.

Zatem świadczenie ww. usług na rzecz firm nie może być oznaczane symbolem „EE” w nowym JPK_V7, ponieważ będzie to przez organy podatkowe potraktowane jako błąd.

Miejsce opodatkowania tych usług to miejsce, w którym podmioty te (będące odbiorcami usługi) posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Poprzez usługi telekomunikacyjne należy rozumieć usługi dotyczące transmisji, emisji i odbioru sygnałów, tekstów, obrazów i dźwięków lub wszelkiego rodzaju informacji drogą kablową, radiową, optyczną lub za pośrednictwem innych systemów elektromagnetycznych, w tym związane z nimi przeniesienie lub cesję praw do użytkowania środków dla zapewniania takiej transmisji, emisji i odbioru, wraz z zapewnieniem dostępu do ogólnoświatowych sieci informacyjnych, z uwzględnieniem art. 6a rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 282/2011”. Wyszczególnienie dokładnych typów usług telekomunikacyjnych znajduje się w ww. artykule.

Usługi nadawcze to usługi nadawcze, o których mowa w art. 6b rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 282/2011 a zatem obejmują usługi zawierające treści audio i audiowizualne, takie jak programy radiowe lub telewizyjne dostarczane za pośrednictwem sieci komunikacyjnych, powszechnie udostępniane przez dostawcę usług medialnych i objęte jego odpowiedzialnością redakcyjną, przeznaczone do jednoczesnego słuchania lub oglądania zgodnie z zaplanowanym programem. Wyszczególnienie dokładnych typów usług nadawczych znajduje się w ww. artykule.

Usługi elektroniczne to usługi świadczone za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 7 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 282/2011, a więc są to usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie – ze względu na ich charakter – jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe. Wyszczególnienie dokładnych typów usług elektronicznych znajduje się w ww. artykule.

Należy pamiętać, że w art. 28k ust. 2 ustawy o VAT prawodawca przypomina, iż obowiązek opodatkowania świadczenia ww. usług według powyższej zasady (obowiązek oznaczenia symbolem „EE” nie znajdzie zastosowania) nie wystąpi, gdy są łącznie spełnione poniższe przesłanki:

• usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego,
• usługi, o których mowa w ust. 1, są świadczone na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1,
• całkowita wartość usług, o których mowa w ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w pkt 2, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym w przypadku usługodawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł.