Przejście z zasad ogólnych na ryczałt ewidencjonowany

Wielu przedsiębiorców we wcześniejszych latach utraciło prawo do zryczałtowanych form opodatkowania. Skutkowało to obowiązkowym przejściem na podatkową księgę przychodów i rozchodów i koniecznością stosowania zasad ogólnych. Czy można wrócić z powrotem do opodatkowania działalności ryczałtem ewidencjonowanym?

Ryczałt ewidencjonowany

Wiele firm, które miały prawo opodatkować prowadzoną działalność gospodarczą ryczałtem ewidencjonowanym skorzystało z tej możliwości bowiem niektóre stawki podatku są bardziej opłacalne niż na zasadach ogólnych. Część z tych firm po latach prowadzenia firmy przekroczyło jeszcze poprzedni roczny limit przychodów dopuszczalny dla dalszego korzystania z ryczałtu a mianowicie 150.000 euro. Przekroczenie danego limitu skutkowało obligatoryjnym przejściem na zasady ogólne. Aktualnie ustawodawca podniósł kwotę limitu przychodów dla ryczałtu do wysokości 250.000 euro. Z tego względu wiele firm będzie chciało powrócić do możliwości opodatkowania ryczałtem ewidencjonowanym.

Przejście z zasad ogólnych na ryczałt

W przypadku decyzji rezygnacji z zasad ogólnych z uwagi na ponowną możliwość skorzystania z ryczałtu należy do końca roku kontynuować wszelkie czynności związane z prowadzeniem podatkowej księgi przychodów i rozchodów a na koniec roku pamiętać o:

• ujęciu w kosztach starego roku kosztów na przełomie lat a dotyczące roku, w którym podatnik prowadzi pkpir,
• obliczyć pozostałe zaliczki na podatek dochodowy do końca roku,
• ustalić roczny podatek dochodowy z uwzględnieniem spisu z natury jeżeli wystąpiła konieczność jego sporządzenia.

Uwaga na spis z natury

Bardzo istotną kwestią jest ustalenie czy podatnik ma obowiązek sporządzenia spisu z natury. Jeżeli podatnik dokonywał sprzedaży towarów handlowych, materiałów, surowców, półwyrobów, wyrobów gotowych czy odpadów to będzie zobligowany do sporządzenia spisu z natury na ostatni dzień roku kalendarzowego. Spis z natury powinien zawierać:

• nazwę oraz imię i nazwisko przedsiębiorcy,
• datę sporządzenia spisu,
• numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury pod którym są wyszczególnione towary, materiały, itp.,
• szczegółowe określenie sprzedaży towarów handlowych, materiałów, surowców, półwyrobów, wyrobów gotowych czy odpadów poprzez podanie:

1. jednostki miary,
2. pozostałej ilości na koniec roku,
3. wartości za jednostkę,
4. wartości łącznej (czyli przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową),

• łączną wartość spisu z natury,
• zdanie – spis zakończono na pozycji X,
• podpisy osób sporządzających spis oraz podpis przedsiębiorcy.

W spisie z natury podatnik ujmuje towary i inne składniki będące przedmiotem sprzedaży według ceny zakupu netto dla podatników VAT oraz brutto dla podatników zwolnionych z VAT. Jeżeli wycena towarów według cen zakupu jest niemożliwa albo ich cena rynkowa jest niższa od ceny zakupu, wówczas wyceny podatnik dokonuje według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu uwzględniając stopień zużycia i stan danego towaru.

Należy podkreślić, iż sporządzenie remanentu w przypadku sprzedaży towarów handlowych, materiałów, surowców, półwyrobów, wyrobów gotowych czy odpadów w ryczałcie ewidencjonowanym jest obowiązkowe pomimo, że rozliczając zryczałtowany podatek dochodowy czy to w skali miesiąca czy w zeznaniu rocznym kwota spisu z natury nie ma wpływu na obliczony ryczałt.

Zawiadomienie Naczelnika Urzędu Skarbowego

W przypadku przejścia z zasad ogólnych na ryczałt podatnik do 20 stycznia roku następnego składa pisemne oświadczenie do właściwego ze względu na swój adres zamieszkania urzędu skarbowego o wyborze formy opodatkowania w postaci ryczałtu ewidencjonowanego. Jeżeli firma jest prowadzona w formie spółki osobowej zawiadomienie składają wszyscy wspólnicy do właściwych urzędów skarbowych według swoich adresów zamieszkania. Warto odnotować, iż powyższe zawiadomienie można złożyć także pocztą, osobiście albo przez internet dokonując aktualizacji formularza CEIDG wchodząc na poniższy link:

https://prod.ceidg.gov.pl/CEIDG/CEIDG.Public.UI/DecisionAdditionalParameters.aspx?type=2

Zmiana formy opodatkowania na ryczałt a dokumentacja

Przejście z pkpir na ryczałt ewidencjonowany wiąże się częściowo ze zmianą prowadzonej dokumentacji. Po zmianie formy opodatkowania podatnik nie prowadzi już podatkowej księgi przychodów i rozchodów a ewidencję przychodów, która jest właściwa dla ryczałtu.

Koszty nie są uwzględniane w ogóle w działalności opodatkowanej ryczałtem więc nie ma obowiązku ich wykazywania w odrębnej ewidencji (w ewidencji przychodów nie ma takiej możliwości).

Także tabela amortyzacyjna czy ewidencja wyposażenia jest nieobowiązkowa jednakże w tym wypadku warto je posiadać z uwagi na lepszą kontrolę i identyfikacje posiadanych składników majątku i wyposażenia. Koszty zakupu wyposażenia jak i odpisy amortyzacyjne również nie są uwzględniane jako koszty w ryczałcie ewidencjonowanym.

Należy również pamiętać, iż w przypadku zatrudniania pracowników na podstawie stosunku pracy podatnik rozpoczynający opodatkowanie działalności ryczałtem ewidencjonowanym jest zobligowany do założenia i prowadzenia kart przychodów niezbędnych do późniejszego rozliczenia podatkowego przychodów pracowników i wystawienia informacji o uzyskanym przychodzie przez pracowników PIT-11.

Karta ta powinna zawierać:

• imię i nazwisko pracownika,
• PESEL,
• określenie miesiąca faktycznej wypłaty,
• sumę przychodów brutto oraz netto,
• koszty uzyskania przychodów,
• składki na ubezpieczenia społeczne,
• podstawę (opodatkowania) wyliczenia zaliczki w danym miesiącu,
• dochód narastająco od początku roku,
• kwotę należnej zaliczki na podatek dochodowy od wypłaconego wynagrodzenia,
• składkę na ubezpieczenie zdrowotne,
• datę przekazania zaliczki na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Oprócz powyższych informacji karta przychodów pracownika powinna zawierać:

• oświadczenia pracownika dla prawidłowego obliczenia miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń,
• informacji o okoliczności związanych ze wspólnym rozliczaniem małżonków lub wystąpieniu faktu konieczności rozliczenia osoby samotnie wychowującej dziecko lub dzieci.

Podatnik stosujący ryczałt może rozszerzyć powyższy zakres informacji niezbędny dla prawidłowego rozliczenia pracownika.

Na koniec warto podkreślić, iż podatnik powinien przechowywać przez okres 5 lat począwszy od końca roku kalendarzowego, w którym minął termin płatności podatku dokumentację finansową firmy wraz z innymi dokumentami według uregulowań zawartych w przepisach ordynacji podatkowej czyli:,

• faktury sprzedaży i zakupu w tym faktury korygujące, zaliczkowe, noty,
• dowody wewnętrzne,
• rejestry VAT,
• ewidencje środków trwałych oraz wyposażenia
• ewidencje przebiegu pojazdu,

Z kolei dokumenty ZUS podatnik jest zobowiązany przechowywać przez okres 10 lat natomiast dokumenty kadrowe związane zatrudnianiem, rozliczaniem i zwalnianiem pracowników 50 lat.