Najczęstsze błędy przy raportowaniu struktury JPK_KR_PD

Jak uniknąć błędów i sprawnie przejść przez proces generowania pliku JPK? W artykule pokazujemy obszary największego ryzyka oraz praktyczne sposoby na ich wyeliminowanie.

Najczęstsze błędy przy generowaniu pliku JPK_KR_PD

W przypadku pliku JPK_KR_PD najczęściej pojawiają się błędy techniczne, niekompletne dane księgowe i rozbieżnościami z deklaracją CIT-8.

Niedostosowanie systemu księgowego do nowych wymogów oraz brak weryfikacji danych przed wysłaniem, to główne ryzyka wskazywane przez doradców podatkowych.

Niektóre z błędów popełnionych w trakcie przygotowywania pliku JPK_KR_PD mogą skutkować koniecznością składania wyjaśnień lub korekt.

A niektóre z nich wręcz uniemożliwią wygenerowanie poprawnego pliku JPK. Najczęstsze błędy to:

• brak spójności z deklaracją CIT-8 i sprawozdaniem finansowym,
• problemy z mapowaniem kont syntetycznych i analitycznych,
• brak właściwych znaczników podatkowych w planie kont,
• niekompletność ewidencji środków trwałych,
• luki i powtórzenia w zapisach księgowych,
• brak pełnych danych kontrahentów,
• rozbieżności sum kontrolnych.

Jak uniknąć błędów przy tworzeniu pliku JPK_KR_PD

Jak temu zaradzić? Wszystkie dane przedstawione w JPK muszą być tożsame ze złożoną deklaracją CIT-8 oraz sprawozdaniem finansowym podatnika.

Struktura JPK_KR_PD wymaga zachowania pewnych zależności. Zapisy na koncie analitycznym muszą mieć odniesienie do konta syntetycznego, zgodnie z ustalonym planem kont.

Jeśli przykładowo dekretacja jest zaksięgowana tylko na koncie analitycznym bez powiązania z syntetycznym, lub oba są potraktowane jako konta równorzędne, to w pliku JPK pojawi się nielogiczna lub nieciągła hierarchia. A to spowoduje, że walidacja pliku zakończy się negatywnie.

Kolejnym błędem jest pominięcie lub błędne oznaczenie kont kosztowych, przychodowych czy rozliczeń podatkowych.

Prowadzi to do niezgodności raportu z rozliczeniem CIT-8 lub sprawozdaniem finansowym. Znaczniki podatkowe umożliwiają prawidłowe przypisanie zapisów księgowych do odpowiednich pozycji w deklaracji podatkowej.

Na niekompletność ewidencji środków trwałych wpływają takie błędy, jak brak wymaganych pól z nr OT lub LT, stawki amortyzacji czy daty wycofania. Mogą pojawić się też rozbieżności między zapisami w księdze i kartotece majątku trwałego.

To skutkuje błędami przy porównaniu pliku JPK_KR_PD oraz JPK_ST_KR.

W przypadku niepełnych danych kontrahentów lub dokumentów chodzi o brak numerów NIP, numerów KSeF faktur czy niepoprawne dane identyfikacyjne kontrahenta. Uniemożliwia to organom podatkowym weryfikację transakcji.

Problemy z kompletnością i spójnością zapisów księgowych w strukturze JPK_KR_PD

Luka w zapisach księgowych powstaje wtedy, gdy w wygenerowanym pliku JPK brakuje jednego lub kilku numerów dekretów, albo brakuje konkretnego dokumentu księgowego w wyeksportowanym okresie.

Przykładowo jeśli zamknięto jedno konto i otwarto nowe, ale nie przeniesiono salda początkowego albo pominięto zapis przeniesienia, saldo końcowe za dany okres nie będzie się zgadzać z saldem początkowym za kolejny okres.

Dla organów podatkowych oznacza to brak możliwości prześledzenia każdego ruchu księgowego od początku do końca okresu sprawozdawczego.

Powtórzenia dotyczą sytuacji, gdy ten sam zapis, dokument czy dekret zostają zaraportowane w różnych miejscach pliku.

Może to się stać np. wskutek błędnego zmapowania kilku kont analitycznych na jedno syntetyczne podczas generowania JPK, albo przy scalaniu planu kont.

W efekcie, operacje księgowe mogą być wykazane dwukrotnie. A to prowadzi do rozbieżności przy automatycznej kontroli sum obrotów i sald.

W efekcie suma obrotów zamiast bilansować się, będzie zawyżona.

Rozbieżności sum kontrolnych w pliku JPK_KR_PD oznaczają, że obroty wykazane na poszczególnych kontach księgowych nie sumują się właściwie do sald wykazanych w zestawieniu obrotów i sald (ZOiS), czyli do bilansu otwarcia, sumy zapisów i bilansu zamknięcia konta.

Artykuł przygotowany przez specjalistę Jakuba Chmieleckiego